Ο σκηνοθέτης Derman Atik είπε ότι η τέχνη είναι ο δρόμος για την ίδια την ειρήνη και αν θέλουμε ειρήνη στη χώρα μας και στον κόσμο μας, η αγάπη πρέπει να είναι η λέξη-κλειδί.
«Εμείς οι καλλιτέχνες και οι επιχειρηματίες και των δύο κοινοτήτων, θα πρέπει να δουλέψουμε σκληρότερα, να ανταλλάξουμε την τέχνη μαζί, να σκεφτούμε μαζί, να ζήσουμε μαζί και να τη μεταδώσουμε στις μελλοντικές γενιές για να έχουμε την ειρήνη που λαχταρούμε και επιθυμούμε στην Κύπρο», είπε σε αποκλειστική συνέντευξη στο Voice International.
Τόνισε ότι και οι δύο κοινότητες μπορούν να συναλλάσσονται, να παράγουν τέχνη μαζί και να δημιουργήσουν μια νέα κουλτούρα που είναι πολύ πιο σύγχρονη από πριν.
Ο Atik μίλησε για το έργο «Άντε σκότωσέ με ψυχούλα μου», που επέλεξε να σκηνοθετήσει και τη σημασία της τέχνης για να φέρει πιο κοντά τις κοινότητες στην Κύπρο.
Ερώτηση: Ξεκινώντας με το βραβευμένο έργο που επιλέξατε από τον Aziz Nesin, τι σας έκανε να επιλέξετε αυτό το έργο και κατά πόσο σας έχει επηρεάσει το έργο;
Atik: Πάντα ονειρευόμασταν να κάνουμε έργα για τη χώρα μας εδώ και 25 χρόνια, με την αγαπημένη Βαλεντίνα Σοφοκλέους. Ωστόσο, οι λόγοι που έκαναν το όνειρό μας πραγματικότητα ήταν οι συνθήκες, ο χρόνος και οι συνθήκες εργασίας. Η Βαλεντίνα ήθελε να γίνω σκηνοθέτης θεάτρου σε μια ιδιαίτερη παράσταση πριν από 2 χρόνια. Αυτό σήμαινε ότι μπορούσαμε να κάνουμε το όνειρό μας πραγματικότητα. Υπήρχαν δύο προγραμματισμένες παραστάσεις. Το ένα ήταν ένα θεατρικό έργο ενός Ελληνοκύπριου συγγραφέα, ένα όμορφο έργο ανοιχτό σε περιβαλλοντολόγους και φανταστική δημιουργικότητα. Το άλλο ήταν ένα σύγχρονο και σχετικό θεατρικό έργο «Άντε σκότωσέ με ψυχούλα μου», που γράφτηκε τη δεκαετία του 1970 από τον παγκοσμίου φήμης μάστορα Aziz Nesin.
Ο καπιταλισμός έκανε και εξακολουθεί να κάνει τους ανθρώπους όλο και πιο απομονωμένους από τη δεκαετία του 1970. Αυτό συμβαίνει εδώ και 53 χρόνια. Όσο περνά ο καιρός, θα συνεχίσει να απομονώνει τρομερά περισσότερους ανθρώπους. Η αγάπη στον κόσμο θα σβήσει σταδιακά. Οι άνθρωποι δεν θα ανέχονται πλέον ούτε θα νοιάζονται ο ένας για τον άλλον. Στη συνέχεια, σε αυτό το σημείο, το σύγχρονο έργο «Άντε σκότωσέ με ψυχούλα μου» που βασίζεται στις ανθρώπινες σχέσεις, το μοίρασμα, την αγάπη και την ανοχή θα παρακολουθηθεί και θα έχει αντίκτυπο στους ανθρώπους. Γι’ αυτό ακριβώς επιλέξαμε αυτό το έργο.
Ερώτηση: Όπως καταλαβαίνουμε, το έργο είναι αποτέλεσμα δικοινοτικής συνεργασίας. Ποιες ήταν οι προκλήσεις που αντιμετωπίσατε κατά τη διάρκεια της παράστασης;
Atik: Ναι, το έργο προέκυψε ως αποτέλεσμα μιας δικοινοτικής συνεργασίας. Αυτό δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε θα είναι το τελευταίο. Η ειρήνη είναι το μόνο πράγμα που θα σώσει τον κόσμο από κάθε είδους πολέμους. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια που πρέπει να φανεί σήμερα. Δεδομένου ότι η χώρα μας είναι επίσης σε αυτόν τον κόσμο, εμείς οι καλλιτέχνες και οι επιχειρηματίες και των δύο κοινοτήτων, θα πρέπει να δουλέψουμε σκληρότερα, να ανταλλάξουμε την τέχνη μαζί, να σκεφτούμε μαζί, να ζήσουμε μαζί και να τη μεταδώσουμε στις μελλοντικές γενιές για να έχουμε ειρήνη που λαχταράμε και επιθυμούμε για στην ΚΥΠΡΟ. Μπορούμε να κάνουμε εμπόριο μαζί, να παράγουμε τέχνη μαζί και να δημιουργήσουμε μια νέα κουλτούρα που είναι πολύ πιο σύγχρονη από πριν. Εάν η ειρήνη είναι ο στόχος μας, η αγάπη πρέπει να είναι το κλειδί μας.
Κατά τη διάρκεια αυτής της παράστασης, δεν είχαμε κανένα πρόβλημα εκτός από τα δικά μας φορτωμένα προγράμματα, καθώς και οι δύο είχαμε άλλα θέατρα. Ωστόσο, η πρεμιέρα μας έγινε στο Maltepe της Τουρκίας την ημέρα που στοχεύαμε, και το κάναμε δουλεύοντας πολύ πειθαρχημένα, αποτελεσματικά και πολύ επαγγελματικά.
Εν τω μεταξύ, πριν συνεργαστούμε με τον Χάρη Πισιά, συνεργαζόμασταν με έναν άλλο άνδρα ηθοποιό, αλλά δυστυχώς σταμάτησε να συνεργάζεται μαζί μας λόγω φορτωμένου προγράμματος. Έτσι, για να μην αντιμετωπίσουμε τα ίδια προβλήματα στο μέλλον, ξεκινήσαμε ξανά τη συνεργασία με τον Χάρη Πισιά. Η Πόπη Αβράμ και η Βαλεντίνα Σοφοκλέους βοήθησαν πολύ σε αυτή τη διαδικασία. Όλοι ήρθαν στην πρόβα και έκαναν καλά εξασκήσεις στο σπίτι, έτσι η δουλειά μας έγινε πιο εύκολη.
Ξεκίνησες την ερώτησή σου λέγοντας “καλλιτέχνες”, που μπορεί να είναι μια σωστή προσέγγιση από την πλευρά σου, επειδή κάνεις την ερώτηση κοιτάζοντας τον κόσμο γενικά, μπορώ να το καταλάβω. Γιατί υπάρχουν καλλιτέχνες στον κόσμο που δεν υποστηρίζουν την ειρήνη. Ωστόσο, η φιλοσοφία της τέχνης των καλλιτεχνών, που έχει ως στόχο να είναι ηθική, αισθητική, δίκαιη και να βρει την τελειότητα, δεν είναι η ίδια η ειρήνη; Μπορούμε να πούμε ότι η φιλοσοφία της τέχνης είναι καλή, σωστή, ή ακόμα και ηθική, αισθητική και δίκαιη για τον πόλεμο; Φυσικά και όχι, δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι, στην πραγματικότητα, δεν πρέπει. Εάν το κάνουμε, τότε αυτό θα είναι άρνηση της τέχνης, της φιλοσοφίας, ακόμη και του εαυτού μας, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είμαστε καλλιτέχνες.
Ερώτηση: Μερικοί καλλιτέχνες λένε, «Ένας καλλιτέχνης θα υποστηρίζει πάντα την ειρήνη». Πώς πιστεύετε ότι η τέχνη είναι ένας δρόμος προς την ειρήνη, ειδικά για το νησί μας;
Atik: Ρωτήσατε εάν πιστεύετε ότι η τέχνη είναι ο δρόμος προς την ειρήνη σε αυτή τη χώρα. Η ΤΕΧΝΗ είναι ο δρόμος για την ίδια την ΕΙΡΗΝΗ. Αν θέλουμε ειρήνη στη χώρα μας και στον κόσμο μας, η αγάπη πρέπει να είναι η λέξη-κλειδί. Όπως έλεγε και το τραγούδι: Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο και όλα θα ξεκινήσουν με την αγάπη.