Christothea Iacovou
Στις 5, 6 και 7 Ιουλίου, παίρνει σάρκα και οστά η μικρή πολιτεία πολιτισμού και εθελοντισμού, το φεστιβάλ της ΕΔΟΝ, στην τάφρο της Πύλης Αμμοχώστου στη Λευκωσία.
Η “Voice International” συνάντησε τον Γενικό Γραμματέα της ΕΔΟΝ Σεβήρο Κουλλά, ο οποίος μίλησε για τη διοργάνωση και το περιεχόμενο του φετινού φεστιβάλ αλλά και ευρύτερα για το θεσμό.
35ο Φεστιβάλ ΕΔΟΝ. Τι ξεχωριστό έχει το φετινό;
Φέτος, ανοίγουν την κεντρική σκηνή για πρώτη φορά οι “Coverdoze” (Κυπριακό σχήμα), τη δεύτερη νύχτα θα τραγουδήσουν οι “Prospectus” με αφιέρωμα, εις μνήμη του Νικόλα Φιλήτα, ο οποίος ήταν σταθερός συνοδοιπόρος της ΕΔΟΝ και του Φεστιβάλ. Τη τρίτη νύχτα θα παίξουν για πρώτη φορά οι “Nofreno” (Κυπριακό συγκρότημα). Θα έχουμε επίσης Ελλαδίτες hiphop καλλιτέχνες, οι οποίοι θα εμφανιστούν για πρώτη φορά στη σκηνή της Μπουάτ και στις κεντρικές συναυλίες έρχεται για πρώτη φορά η Ματούλα Ζαμάνη, η Νατάσα Μποφίλιου επιστρέφει μετά από δύο χρόνια και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου θα γιορτάσει 50 χρόνια μουσικής παρουσίας. Στη λαϊκή σκηνή θα έχουμε Κυπριακά σχήματα με λαϊκό πρόγραμμα, την πρώτη και τρίτη νύχτα, και τη δεύτερη νύχτα, παράλληλα με τη συναυλία της Νατάσας Μποφίλιου, θα ερμηνεύει ο Δημήτρης Μπάσης με ένα αφιέρωμα στον Νίκο Καζαντζίδη και Δημήτρη Μητροπάνο. Ευρύτερα, το φεστιβάλ έχει ένα πλούσιο πρόγραμμα με χορό, παρουσιάσεις τεχνιτών και άλλα πολλά σε θεματικά κέντρα και στέκια που στήσαμε στο χώρο, εκτός από τις συναυλίες.
“Προχωράμε! Στους αγώνες του σήμερα, για τον κόσμο του αύριο”, αναγράφεται στο φετινό έμβλημα του φεστιβάλ. Τι θέλει να αναδείξει;
Αρχικά, να πούμε ότι το φεστιβάλ μας έχει σύνθημα γιατί ακριβώς δεν είναι απλώς τρεις συναυλίες, είναι πολιτικοπολιτισμικό. Το φετινό θέλει να δείξει πως αγωνιζόμαστε στο σήμερα για ένα καλύτερο σχολείο, πανεπιστήμιο και γενικότερα μία καλύτερη ζωή, αλλά πάντα έχοντας το βλέμμα μας σε μία καλύτερη κοινωνία… σε αυτό που θέλουμε να κτίσουμε. Μπορούμε να πούμε πως στα συνθήματα, γενικά, προσπαθούμε να δώσουμε τον παλμό, το αίσθημα ή την πολιτική ανάγκη της χρονιάς, γι’ αυτό και κάθε χρόνο επιλέγουμε κάτι καινούργιο κι επίκαιρο που θα το πλαισιώνει.
Πως το φεστιβάλ προσεγγίζει αλλόγλωσσες κοινότητες που ζουν στην Κύπρο;
Αρχίζουμε από τα βασικά, από την αφίσα η οποία μεταφράζεται στα Αγγλικά και Τουρκικά, όπως και το πρόγραμμά μας, και δημοσιεύονται διαδικτυακά. Να πούμε κιόλας, ότι βάζουμε αφίσες στο Νότιο αλλά και στο Βόρειο κομμάτι του νησιού, μοιράζουμε ενημερωτικά φυλλάδια (flyers) σε διάφορα στέκια νεολαίας για να ενημερωθούν οι Τουρκοκύπριοι, καθώς το υλικό υπάρχει στα Αγγλικά και στα θεματικά μας κέντρα. Δηλαδή, στα στέκια, όπου προβάλλονται οι θέσεις μας. Φέτος, εντάξαμε κι ένα νέο στοιχείο, το QR code, όπου σκανάροντάς το, οι ενδιαφερόμενοι παραπέμπονται σε ένα τρίγλωσσο κείμενο (Ελληνικά, Τουρκικά, Αγγλικά). Μέσα στο Φεστιβάλ, έχουμε το “δικοινοτικό στέκι”, το οποίο είναι ένα στέκι Κυπριακής κουλτούρας και παράδοσης με αντιπροσωπίες Τουρκοκυπριακών οργανώσεων και Τουρκοκυπρίων γενικότερα, το οποίο προσφέρεται ως χώρος ανταλλαγής ιδεών, απόψεων και συζήτησης μεταξύ των θαμώνων με νέους Τουρκοκύπριους και φυσικά όσων αισθάνονται νέοι. Προβάλλουμε την κοινή κουλτούρα, τα κοινά έθιμα, καθώς γίνονται και κάποια πιο διαδραστικά παιχνίδια με τη γλώσσα και με άλλους τρόπους. Σε προηγούμενα φεστιβάλ είχαμε και αντιπροσωπίες μεταναστών που ζουν στην Κύπρο από άλλες κοινότητες. Επιπλέον, έχουμε τη “Διεθνούπολη”, μία γωνιά με πάνω από 15-20 αντιπροσωπίες εξωτερικού αδελφών οργανώσεων νεολαίας της ΕΔΟΝ, γιατί ακριβώς κι ο διεθνισμός -συνολικά- είναι βασική αρχή της Αριστεράς και κατ’ επέκταση της ΕΔΟΝ. Θα έλεγα πως προσπαθούμε να υπάρχει το στοιχείο της συμπεριληπτικότητας. Αν και το ζήτημα των Τουρκοκυπρίων δεν είναι μόνο ζήτημα συμπεριληπτικότητας αλλά κυρίως πολιτική προτεραιότητά μας. Το δικοινοτικό στέκι είναι πυρήνας της δράσης της ΕΔΟΝ όπως και του φεστιβάλ μας.
Γιατί υπάρχει η ανάγκη ενός τέτοιου είδους φεστιβάλ, με έντονο πολιτικό μήνυμα;
Υπάρχει το τραγούδι που σε κάνει να θυμάσαι και το τραγούδι που σε κάνει να ξεχνάς. Ο άνθρωπος στη σύγχρονη κοινωνία χρειάζεται και τα δύο. Προφανώς, τα προβλήματα που υπάρχουν είναι τόσο πολλά και ωθούν τον άνθρωπο να αναζητεί την εφήμερη διασκέδαση. Κάτι που δεν είναι κακό, ο κόσμος έχει ανάγκη να ξεδίνει και να ξεφεύγει από τα προβλήματα του μέσω της διασκέδασης. Χρειάζεται όμως και ο στρατευμένος πολιτισμός που έχει στόχο να ξυπνά την κοινωνία, να κάνει τον πολίτη να προβληματίζεται, να θυμάται και να σκέφτεται. Στο Φεστιβάλ, θεωρώ πως προσφέρουμε και τα δύο, έχουμε όλα αυτά τα στοιχεία και προσπαθούμε να υπηρετήσουμε τον πολιτισμό με την ευρεία του έννοια, όχι μόνο μέσω του τραγουδιού. Όλα τα φεστιβάλ μας είναι ένα μικρό τούβλο στον τοίχο που επιχειρούμε να κτίσουμε. Ένας τοίχος, ο οποίος ίσως και να συμβολίζει τη μεγάλη διαφοροποίηση που θέλουμε να κάνουμε.
Μέσα στο φεστιβάλ, οι ΕΔΟΝίτισσες και οι ΕΔΟΝίτες προσπαθούν να εξηγήσουν στους παρευρισκόμενους πως οραματιζόμαστε την Κύπρο, τη σχέση των δύο κοινοτήτων με άλλους λαούς, την άποψη μας για το Κυπριακό κ.ά. Παράλληλα, το συγκεκριμένο φεστιβάλ δίνει χώρο σε Κύπριους καλλιτέχνες να αναδείξουν το ταλέντο τους. Πέραν των Ελλαδιτών που φιλοξενούμε, έχουμε γωνία τεχνών όπου έρχονται ερασιτέχνες ή επαγγελματίες ζωγράφοι, γλύπτες, τεχνίτες οι οποίοι παρουσιάζουν (δωρεάν) και πωλούν τη δουλειά και τα αντικείμενα τους. Έχουμε ερασιτεχνικά μουσικά σχήματα που πουθενά δεν θα μπορούσαν να παίξουν μουσική χωρίς οποιαδήποτε απαίτηση από ιδιοκτήτες κέντρων διασκέδασης. Εμείς τους παρέχουμε χώρο στην μπουάτ ή στην λαϊκή σκηνή. Άρα, υπηρετήσουμε αυτόν τον πολιτισμό και αυτό τον τύπο φεστιβάλ, τον οποίο νιώθουμε ότι έχει ανάγκη ο κόσμος, εξού και το αγκαλιάζει για 70 και πάνω χρόνια.
Τι θεωρείτε ότι πέτυχε ο θεσμός όλα αυτά τα χρόνια;
Φέτος, διεξάγεται το 35ο Φεστιβάλ ΕΔΟΝ, όμως η ιστορία του πάει πολύ πίσω, στο 1951, όταν διοργανώθηκε το πρώτο φεστιβάλ από την ΑΟΝ. Άρα, το φεστιβάλ κουβαλάει μια ιστορία 72 χρόνων. Για εμάς, αυτό είναι η μεγαλύτερη επιτυχία. Είναι ένας θεσμός που τρέχει για επτά δεκαετίες και δεν μένει στάσιμος, δηλαδή ανανεώνεται, εξελίσσεται και εμπλουτίζεται καθώς αγκαλιάζει διαφορετικές γενιές, mindsets και νοοτροπίες.
Πείτε μας ένα συστατικό του Φεστιβάλ που θεωρείτε ότι έχει διατηρήσει και εξελίξει κατά την διάρκεια της πορεία του.
Αν έπρεπε να επιλέξουμε, το πιο βασικό και ουσιαστικό συστατικό του φεστιβάλ είναι η έννοια του εθελοντισμού. Κατάφερε να μεταλαμπαδεύσει, από γενιά σε γενιά και συνεχίζει να χτίζει μέχρι σήμερα, την έννοια του εθελοντισμού. Δηλαδή, την αυταπάρνηση με την οποία εκατοντάδες άνθρωποι, θυσιάζουν εθελοντικά ώρες, χρόνο, κούραση και χρήματα ώστε να το στήσουν και να λειτουργήσει ομαλά. Χτίζουμε μία μικρή πολιτεία. Πολλές φορές, αυτό φαίνεται πως το λέμε κάπως ρομαντικά, αλλά είναι η ουσία. Προγραμματίζουμε κάτι για 6 μήνες, το σχεδιάζουμε και δύο με τρεις μήνες πριν ξεκινούμε την υλοποίηση. Στη συνέχεια, το “κτίζουμε” για τρεις εβδομάδες και το ξηλώνουμε μέσα σε έξι ώρες. Εξάλλου για εμάς, δεν είναι απλώς ένα πολιτιστικό γεγονός, είναι η παρουσίαση του DNA μας, των θέσεων και των ανησυχιών μας. Είναι μία προβολή της κοινωνίας του μέλλοντος που θα θέλαμε, μία καλύτερη κοινωνία, εντελώς διαφορετική από αυτό που ζούμε τώρα.
Τι θα προτείνατε στον κόσμο για το φεστιβάλ;
Να έρθει να το εξερευνήσει, να δει κάθε γωνία του και κάθε στέκι. Έχει πολλά ενδιαφέροντα σημεία με νέους καλλιτέχνες, νέους ανθρώπους, μικρά πηγαδάκια με συζητήσεις κ.ά. Προφανώς, η κορύφωση του προγράμματος είναι οι τρεις συναυλίες, αλλά προτείνουμε προς το κοινό είναι να έρθει όσο πιο νωρίς γίνεται. Στις 19.00 ανοίγουν οι πόρτες του φεστιβάλ και κλείνουν τις πρώτες πρωινές ώρες.
Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του φεστιβάλ (https://festivalcy.com/) για να ενημερωθείτε για το πρόγραμμα, το χάρτη αλλά και τους τρόπους που μπορείτε να προμηθευτείτε εισιτήρια.
